Deze keer…
Naam: Ghislaine Lesage
Leeftijd: 24
Hobby: Rugby
1. Waarom ben je gaan rugbyen?
Ghislaine: “Het begon bij een sollicitatie bij de landmacht voor een opleiding die ik daar wilde volgen. Tijdens de procedure zocht ik een sport waar je een beetje hard van werd. In de buurt hebben wij een rugbyvereniging. Op de basisschool heb ik wat lesjes gehad en dat sprak me toen eigenlijk al aan. Bij de landmacht is het uiteindelijk niet doorgegaan, maar het rugbyen doe ik nu al 5,5 jaar! Twee keer in de week heb ik een rugbytraining en elke week een wedstrijd. Daarnaast doe ik, ter ondersteuning, twee keer per week aan fitness als krachttraining. Vijf dagen per week ben ik ermee bezig, maar daar wen je snel aan! Het is echt afkicken als ik het een week niet doe.”
2. Je zei dat je op zoek was naar een harde sport. Zit je nu dan ook onder de blauwe plekken?
Ghislaine: “Op het moment heb ik niet zo heel veel blauwe plekken, maar dat komt omdat we geen competitie hebben. We hebben nu alleen nog trainingen. De eerste wedstrijden beginnen weer in oktober. Maar het is wel gebruikelijk om altijd met blauwe plekken, schaafwonden en heel veel spierpijn rond te lopen. Af en toe heb je nog wel eens een blauw oog een gekneusde enkel of verdraaide knie, dat ben je pas eigenlijk écht geblesseerd.”
3. Met al die blessures haal je mij niet over de streep om ook eens te rugbyen. Wat is er wél leuk aan?
Ghislaine: “Goeie vraag! Veel buitenstaanders zien eigenlijk alleen de agressie van de sport. Dat is natuurlijk ook het imago van de sport en hetgeen wat veel mensen aantrekt in rugby. Maar als je eenmaal aan rugby doet merk je dat het veel meer aspecten heeft. Je mag bijvoorbeeld meer niet, dan wel en er komt ook heel veel denkwerk bij kijken. Het is dus niet alleen een lichamelijke sport, maar ook geestelijke sport. Wat ik ook heel belangrijk vind is dat het eigenlijk ook een hele sociale sport is. Als je bij een club zit, zit je niet alleen gewoon bij de club want je krijgt er ook een soort van familie bij. Er worden heel veel activiteiten naast het sporten georganiseerd, maar ook op het veld geldt dat. Als je iemand tackelt of echt hard neerhaalt, geef je dat meisje meteen daarna weer een hand zodat ze op kan staan. Na de wedstrijd lach je er vaak nog om met elkaar of word je door je tegenstander gecomplimenteerd dat het een goede tackle was! Op het veld vermorzel je elkaar, maar even later zit je met z’n allen in de kantine gezellig een biertje te drinken. Ik heb het idee dat het bij veel andere sporten niet zo is. Als het op het veld ruig en hard is, is dat na afloop nog steeds zo. Dat is bij rugby niet zo!”
4. Op welke positie speel je en wat houdt die positie in?
Ghislaine: “Bij rugby heb je twee soorten spelers. Je hebt de lijnspelers; die heten zo omdat ze in een lijn opgesteld staan. Dat zijn de lichtste of kleinste speelsters die heel snel zijn met de bal. Daarnaast heb je de scrum. Een scrum bestaat uit acht personen. Dat zijn de wat zwaardere of grotere spelers op het veld die de verdediging doen. Die maaien de mensen omver zeg maar! Deze spelers zijn wat minder snel dan de lijnspelers en doen het grove werk. Daar sta ik dus ook in. Een scrum is opgesteld als een soort piramide. De eerste lijn is één persoon, daarna twee personen, en daarna drie personen. Dan heb je nog twee personen die aan de zijkant staan. Ik sta op de tweede rij. Als er een actie is op het veld dat fout gaat wordt er een scrum opgezet. Dan heb je twee keer zo’n groep van acht spelers die tegen elkaar aan moeten duwen en vervolgens is het de bedoeling dat de lijnspelers, de renners, de bal krijgen en zorgen dat de bal over de lijn komt zodat je scoort. Als iemand de bal verliest of getackeld wordt moeten wij er meteen bovenop duiken om de bal weer te veroveren. Dus ik zorg er eigenlijk voor, met de rest van de scrum, dat de bal weer aanspeelbaar wordt!”
5. Je ziet niet heel vaak een rugbyveld bij sportverenigingen. Hoe bijzonder is rugby eigenlijk?
Ghislaine: “Er zijn minder damesteams dan mannenteams. Het hoogste niveau is de ereklasse, daarna heb je eerste klasse en dan de tweede klasse. Er zijn dus, bij de dames, maar drie poules en per poule zijn er ongeveer acht à tien teams. Mijn team is dit seizoen naar de eerste klasse gepromoveerd! RTV Oost, (de regionale omroep, red.) vond het ook best bijzonder. Daarom is er twee jaar geleden een reallifesoap uitgezonden over ons team. Ik zat toen helaas nog niet bij dit team dus ik zit niet in de serie. In één aflevering ben ik wel te zien, want dan speel ik een wedstrijd met ze mee!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten