Millenniumdoelen: ongekende ambitie

VersPers

De millenniumdoelen zijn maar bij weinig mensen bekend. Ook het vertrouwen in het behalen van de doelen is erg laag bij de Nederlander. Dit blijkt uit de jaarlijkse Barometer Internationale Samenwerking. Is dit terecht?

In 2015 moeten de grootste problemen van ontwikkelingslanden de wereld uit zijn. Dit is in 2000 door regeringsleiders afgesproken. Met acht concrete doelstellingen moet er een einde komen aan de armoede en moeten de levensomstandigheden van de allerarmsten op onze wereld verbeterd zijn. Dit is ambitieus. Dat was het in 2000 al. Maar met nog vijf jaar te gaan, tikt de klok.

Driekwart van de Nederlanders kan niet eens één van de acht millenniumdoelen opnoemen. Eén zo’n doel is het halveren van de armoede. Een ander doel is gelijkheid tussen mannen en vrouwen. 90 procent van de Nederlanders denkt dat deze doelen over vijf jaar niet gehaald zijn. Heeft de Nederlander gelijk?

Halveren van armoede
Met veel doelstellingen gaat het goed. Bij het terugdringen van de armoede, het behandelen van hiv-patiënten, en een duurzame leefomgeving is vooruitgang geboekt. Dit zegt het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP). Klinkt mooi. Maar het halveren van de armoede is vooral te danken aan economische tijgers als China en India. De millenniumdoelen hebben hierbij maar een kleine rol gespeeld.
In Oost-Azië en Zuidoost-Azië was in 2005 het percentage mensen dat van minder dan $1,25 dollar per dag moest rondkomen gehalveerd. Sub-Sahara Afrika ligt helemaal niet op schema. Hier nam het gedeelte van de bevolking dat onder de armoedegrens leeft dan wel af van 58 procent in 1990 tot 51 procent in 2005. Maar door de sterke bevolkingsgroei is het aantal armen met 100 miljoen toegenomen.

De wereldwijde economische crisis heeft er voor gezorgd dat de vooruitgang van de laatste jaren terugvalt. Hierdoor loopt de export in veel ontwikkelingslanden terug en wordt er minder geïnvesteerd. Daardoor is de economische groei minder. Ondanks deze terugval zal de armoede in de wereld in 2015 (ten opzichte van 1990) gehalveerd zijn.

Gelijkheid tussen mannen en vrouwen
Gelijkheid tussen mannen en vrouwen wordt ook niet gehaald, denkt de Nederlander. Op papier zit het wel goed met de emancipatie van vrouwen. Dankzij internationale mensenrechtenverdragen hebben mannen en vrouwen formeel dezelfde rechten. In de praktijk is dit vaak anders en worden vrouwen achtergesteld. Daarom is als doel gesteld dat er in 2015 net zo veel meisjes als jongens naar school gaan.
Dit doel gaat in veel regio’s gehaald worden volgens de Nationale Commissie voor internationale samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO). Het percentage meisjes wat naar de basisschool gaat ten opzichte van het percentage jongens wat naar de basisschool gaat is toegenomen van 87 procent in 1990 tot 96 procent in 2008. Opnieuw is vooral in Azië de vooruitgang geboekt. In Sub-Sahara Afrika en in West-Azië is de achterstand van meisjes op jongens nog het grootst.
Natuurlijk is gelijkheid meer dan naar school gaan. Krijgen vrouwen nadat zij naar school zijn geweest net zo vaak een baan als mannen? En zijn zij ook vertegenwoordigd in het parlement?

Veel vrouwen in ontwikkelingslanden werken op het land. Dit werk is vaak onbetaald en vrouwen missen de sociale bescherming van loonarbeid. Hierdoor zijn zij kwetsbaarder. Tussen 1990 en 2008 steeg het aantal vrouwen dat ergens anders dan op het land werkt in alle ontwikkelingsregio's behalve in Noord-Afrika. Daar bleef het percentage op 19 procent steken.
Ook de politieke macht van vrouwen is toegenomen. Het aandeel vrouwen in het parlement in ontwikkelingslanden steeg van 11 procent in 1990 tot 18 procent in 2010. In de ontwikkelde landen steeg dat percentage van 17 procent naar 24 procent.

VN-top
Deze twee doelen worden, ondanks de negatieve verwachting van de Nederlander, gehaald. Dit betekent nog niet dat de millenniumdoelen een succes zijn. Het zal waarschijnlijk niet lukken om de kindersterfte met tweederde terug te brengen en de moedersterfte met driekwart terug te brengen. Ook streeft men ernaar om het aantal mensen wat geen toegang heeft tot sanitaire voorzieningen te halveren. Met het huidige tempo wordt deze doelstelling niet bereikt.

Om ook deze doelen te halen vindt er volgende week in New York een VN-top plaats. Hier wordt besproken hoe dat moet gebeuren. Regeringsleiders zullen opnieuw met elkaar afspreken de wereld te verbeteren. De ambitie zal hoog zijn. Maar zonder consequenties aan het niet halen van de doelen en een economische crisis zijn de verwachtingen laag.