19 juni 2007

Hoera, hoera! Nederlandse militairen hebben in 2003 niet gemarteld in Irak. Dat is de conclusie die twee onderzoekscommissies trekken na vermeende martelingen in Irak.

Oud-minister van defensie Henk Kamp haalt opgelucht adem. Heel Nederland lijkt opgelucht adem te halen.
De Volkskrant, die de zaak aan het licht bracht had de schijn tegen. De Volkskrant staat bekend als een linkse krant. Door in de week vóór de verkiezingen te koppen met ‘Nederlanders martelden Irakezen’ kwam de centrumrechtse regering inclusief VVD’er Henk Kamp natuurlijk onder vuur te liggen.
De beschuldigingen waren hard en de oppositiepartijen riepen schande van het ‘Nederlandse Abu Ghraib-schandaal’. De boel werd gesust door het instellen van twee onderzoekscommissies. Eén door de regering en één door de Militaire Inlichtingen en Veiligheidienst (MIVD).
De conclusies van deze twee commissies luiden: “Niet gemarteld, wel fouten gemaakt”. Na de presentatie van de onderzoeksrapporten wist hoofdredacteur van de Volkskrant Pieter Broertjes niet hoe snel hij spijt moest betuigen. Als een volleerd politicus legde hij uit dat wat hem betreft de term ‘marteling’ nooit in ‘zijn’ krant had mogen staan. Maar rectificeren is ook niet nodig. Volgens Broertjes kloppen de feiten in het stuk nog steeds.

Dus er zíjn wel dingen gebeurd die niet mochten gebeuren, maar er is toch ook weer niet zo heel veel aan de hand? Hoe moet je de behandeling van Iraakse gevangenen door Nederlandse militairen dan wél noemen, als het geen marteling is? Mishandeling? Slechte behandeling? Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat, zoals Dostojevski ooit zei, men de mate van beschaving van een land kan afmeten aan de manier waarop men haar gevangen behandelt. Er kunnen nog meer commissies proberen wat krom is recht te praten maar het schenden van conventies en het humanitaire recht is feit.
Gevangenen wakker houden met water. Harde muziek. Intimidatie. Desoriëntatie door geblindeerde skibrillen… Volgens mij is hier juridisch gewoon sprake van marteling. Het lijkt er in ieder geval verdacht veel op en zoals een Amerikaanse uitdrukking zegt: "If it walks like a duck, quacks like a duck, looks like a duck, it must be a duck”.